Albert Veldt 12.09.2013 - Geen reacties

Vorige week werd het jaarverslag Werk & Bijstand gepresenteerd aan de raad.

Het geheel zag er redelijk netjes uit, maar op enkele zaken had ik toch graag wat meer cijfers willen zien. De werkloosheid is hoog in Enschede en ook het aantal mensen in de bijstand groeit. Dat kost onze gemeente erg veel geld. In de omvang geld aan bijstand gaat méér geld om dan wat onze zorg kost.

Opvallend is dat er alleen plannen zijn om de jeugdwerkloosheid te monitoren en financieel te ondersteunen. Landelijk , maar ook in Enschede, is de werkloosheid van de 45 plussers ook erg sterk aan het stijgen. In sommige gemeenten worden daarom ook de 55 plussers zo snel mogelijk weer aan het werk geholpen, mede omdat deze mensen vaak (nog) de financiële verantwoordelijkheid hebben voor studerende kinderen. Als deze mensen hun baan verliezen is het financiële leed dus vaak een sneeuwbaleffect , dit in tegenstelling tot de jongeren die werkloos worden en die vaak nog aan de start van hun carrière staan en veelal weinig verplichtingen zijn aangegaan.

Ik heb dus de wens uitgesproken om de ouderen méér in beeld te brengen en te kijken naar de mogelijkheden hen hetzij financieel te ondersteunen in het vinden van werk hetzij de werkgevers extra te stimuleren ouderen aan te nemen.

Als laatste valt me steeds meer op dat veel raadsleden roepen dat de werkloosheid omlaag moet en dat het beleid van onze gemeente verkeerd is. Ik en met mij de mensen van Burgerbelangen vinden dat wat kort door de bocht. Tegenover een bestand van ruim 15.000 werkzoekenden staan ongeveer 500 uitstaande vacatures bij werkgevers in Enschede. We zullen moeten accepteren dat dit dus niet eventjes is op te lossen. Maar advies aan die roepende raadsleden is: kom met oplossingen zodat ons college of de wethouder er iets mee kunnen doen. Maar het blijft angstvallend stil. (verkiezingsretoriek?)

Vorig jaar heb ik persoonlijk een poging gedaan om alle ingeschrevenen bij het werkplein te laten beoordelen door uitzendbureaus. Naar mijn idee is dát een wezenlijke bijdrage aan een andere en betere systematiek. Op het moment dat je ingeschreven wordt op het werkplein of UWV, kom je automatisch op het bordje van de uitzendbureaus die jou dan vervolgens benaderen. De situatie nu is nog volledig gesloten, dus de uitzendbureaus weten niet wat er in onze kaartenbak zit en omgekeerd weten ze op het werkplein niet welke werkgevers allemaal personeel nodig hebben. Dat is toch een vreemde zaak lijkt mij!

Albert Veldt 12.09.2013 - Geen reacties

In de stadsdeelvergadering Centrum kwam aan de orde het onteigenen van de parkeerplaatsen van Ten Hag aan de Boulevard.

Zoals iedereen weet is Ten Hag al decennia lang van vader op zoon een toonaangevende makelaar in Enschede. De heer Ten Hag is Koninklijk onderscheiden en heeft veel bijgedragen aan de ontwikkeling van onze stad.

Nu het Koningsplein een facelift moet ondergaan en men de eerder gemaakte fout van ons stadsbestuur, in de vorm van ‘de bult van Helder’ wil egaliseren moet Ten Hag zijn parkeerplaatsen afstaan. Onderhandelingen hebben tot op heden tot niets geleid.

Reacties op vragen hierover van mij in het stadsdeel Centrum geven aan hoe slecht de andere raadslieden zich kunnen verplaatsen in een hardwerkende ondernemer. Het was in hun optiek immers niet Ten Hag, maar Deltaborg BV waar het conflict bij ligt en dan met name bij die onaangename advocate Nijland die het onderste uit de kan wilde. Ten Hag is immers maar gewoon huurder van Deltaborg! Niemand wilde blijkbaar weten dat Deltaborg BV niets anders is dan de pensioenvoorziening van de familie Ten Hag.

Ik heb de wethouder nog maar eens gevraagd om te bezien of men nog niet alsnog tot een compromis kan komen. Voorts dat wij in het raadsvoorstel de financiële consequenties missen. Wat als uit de gerechtelijke uitspraak komt dat er een schadestelling van bijvoorbeeld ruim één miljoen moet komen?

Omdat de meerderheid van de raadsleden geen boodschap heeft aan mijn advies en de zaak ten koste van alles door wil drukken, zullen wij wel met een stemverklaring moeten komen.

Ben Sanders 12.09.2013 - Geen reacties

Afgelopen weken hebben we als raadsleden enkele workshops gehad m.b.t. de Raad en de toekomst.

Ik mocht gastheer- gespreksleider zijn bij de workshop stadsdeelgewijs werken en stadsdeel- en wijkniveau. Centraal stonden de vragen: Waar vindt de gemeente zijn betekenis in de nieuwe wijkaanpak en welke rol is er voor bestuur en politiek? Het was de bedoeling dat in deze workshops vooral voorbeelden en uitdagingen in de sfeer van welzijn, zorg en woonomgeving werden benoemd.

Welke meerwaarde hebben en krijgen wij op wijk- en stadsdeelniveau in de komende jaren als enerzijds de burger steeds meer ruimte en mogelijkheden krijgt om zelf initiatief te nemen op terreinen waar voorheen de overheid het initiatief had. En zal het stadsdeel dan ook de plaats zijn waar de komende jaren het succes van het gemeentebeleid grotendeels zal moeten worden gerealiseerd, m.b.t. de zorg, talentontwikkeling, participatie, beheer, veiligheid en leefbaarheid. Kortom: in de wijken moet het vooral gebeuren.

Ook is er gesproken over welke rol de lokale overheid hierbij heeft en in het bijzonder het raadslid. Welke eisen dat aan de raad stelt en ook aan zijn vergaderstructuur maar vooral aan de rol van de Stadsdeelcommissie leden. Al deze zaken moeten tevens een aftrap voor een latere discussie zijn en dan m.b.t. welke positieve ervaringen hebben we in de afgelopen vier jaar in stadsdelen opgedaan. Wat moeten we vooral niet meer doen. Wat zijn de ervaringen van de burgers, de Dorp- en Wijkraden en van de stadsdeelcommissieleden geweest? Verdienen onze 5 stadsdeel commissies waar landelijk grote belangstelling voor is, nieuwe uitdagingen? Wat vindt u? Hebt u ideeën, een mening en/of verbeterpunten meld ze ons dan.

Ben Sanders 12.09.2013 - Geen reacties

Het zomerreces is weer voorbij, de begrotingsbehandeling staat er aan te komen en dan zijn de voorbereidingen naar de verkiezingen toe ook al weer begonnen.

Tijdens mijn vakantie las ik een interessant stukje van Peter van Nuijsenberg uit 2010 wat ik wel wil delen met jullie want het is weer actueel. Hij zegt: ‘er wordt de komende tijd veel getobd over de kloof tussen burgers en politici’. De Britse historicus Tony Judt weet de oplossing ook niet, maar geeft wel een heldere analyse van de oorzaken. Althans van één daarvan. Hoe en wanneer verloren sociaaldemocraten hun gezag? En had het anders gekund?

Iedereen weet dat het niet goed gaat met de politiek. Veel kiezers hebben hun vertrouwen in de gevestigde partijen verloren en zien politici als een nog nauwelijks te verdragen mensentype. Die burgers zoeken hun heil bij populistische leiders: links of rechts, dat schijnt niet uit te maken.. Ze stemmen op een partij die het dier centraal stelt of ze besluiten het stemlokaal maar helemaal te mijden. Hoe die kloof tussen kiezer en gekozene te overbruggen valt, weet eigenlijk niemand.

Vast staat alleen dat eenmaal verloren gegaan vertrouwen moeilijk is terug te winnen. Over de oorzaken van dit democratische deficit wordt veel nagedacht en gedebatteerd. Het resultaat is een kakofonie van beter of slechter beargumenteerde opinies, die om het nog verwarrender te maken vaak allen wel een kern van waarheid bevatten. Het is in dit bestek ondoenlijk ze zelfs maar summier te bespreken, maar de effecten van de globalisering, de ondoorzichtigheid van het bestuur, het tekort schieten van (overheids) instanties, het ontkennen of te laat onderkennen van de immigratieproblematiek, en vooral, het gebrek aan leiderschap, ze spelen allemaal mee.

Dit zal dan ook één van de onderwerpen zijn waar op 15 november over gesproken zal worden tijdens het BBE mini-symposium, naast de redenen waarom kiezers bij raadsverkiezingen op een bepaalde partij stemmen of thuis blijven.

Niels van den Berg 12.09.2013 - Geen reacties

Het stond gisteren groot in de krant. De beperking die Emos in feite wordt opgelegd.

Emos heeft de velden in eigen bezit en wil graag vernieuwen en herschikken. Financiën zijn er debet aan geweest dat dergelijke plannen door de gemeente niet serieus konden worden uitgewerkt. En dus doet Emos dat, waar het gemeentebestuur naar toe wil, zelfredzaamheid en participatie. De club komt zelf met een investeerder op de proppen.
Deze is bereid om een nieuwe accommodatie te financieren. Voor wat hoort wat en dus wil de investeerder een aantal vrijstaande woningen bouwen. Kortom Emos blij en investeerder tevreden! Wat schetst mijn verbazing.. Komt men van gemeentewege met de term oneerlijke concurrentie. Kinderachtig doen, kleuterschool niveau. Uiteraard ligt het Vaneker in de achtertuin en staat het grondbedrijf er ook nog steeds niet fraai voor. En ja, inderdaad de raad heeft besloten in de stedelijke koers, waarin we hebben gesteld dat er geen uitbreiding meer mogelijk is, zeker niet door particulieren. De Raad echter kan beslissen om van die koers af te wijken.

Wanneer dit (extra) kosten met zich meebrengt is dit uiteraard niet verstandig. Maar in dit geval ben ik van mening dat het siert wanneer men onderkent dat dit een uitzonderlijke situatie is en dus af durft te wijken.

Maar om met een reden te komen als ‘ oneerlijke concurrentie’… er is in feite geen enkele concurrentie want ook de afgelopen periode laat puur stagnatie zien binnen het grondbedrijf. Als men dat wel stelt gaat men ervan uit dat de investeerder binnen no time zijn kavels verkocht heeft. En misschien is dat ook wel zo. En mocht dat scenario daadwerkelijk zo verlopen, dan is de keus niet zo heel erg moeilijk. Dan lijft de gemeente de investeerder in, zodat ook het grondbedrijf binnen enkele jaren weer is bijgetrokken. In dat laatste geval zijn alle partijen tevreden..